Graft versus host hastalığı, allojeneik hematopoietik kök hücre transplantasyonlarından sonra alıcının farklı dokularına karşı saldırıya geçen donör T-lenfositlerine bağlı olarak gelişen morbidite ve mortalitesi yüksek, sık komplikasyondur. Allojeneiktransplantasyonda, aile üyelerinden, akraba dışı donörlerden ya da kordon kanı ünitelerinden temin edilen hücreler kullanılmaktadır. GVHH' da kemik iliği, periferik kan ya da kordon kanından elde edilen grefte ait immün sistem hücreleri transplant hastasının vücuduna karşı saldırıya geçerler. Bu saldırının etkileri vücudun farklı bölümlerinde ortaya çıkabilir. Cilt, gözler, karaciğer ve gastrointestinal sistem sıklıkla etkilenen yerlerdir. GVHH alıcı organizmasında orta dereceden hayatı tehdit edebilecek düzeylere kadar hasar oluşturabilir.

GVHH için ECP'nin terapötik etkileri: müdahale edilen lenfositlerde apopitozun indüksiyonu, monosit kökenli dendiritik hücre (DC) diferansiyasyonunun modülasyonu, monositler ve T hücrelerde antiinflamatuar sitokin üretiminde artış, DC antijen sunma fonksiyonunda azalma, normal yardımcı T hücrelerinde ve DC alt gruplarında restorasyon ve immün tolerans sağlamak için regülatuar T hücrelerinin indüksiyonu olarak sayılabilir.

Extracorporeal Fotoferez

Mononükleer hücrelerden oluşan yaklaşık 200-270 ml mononükleer hücre ürünü, iki-süreç metodunda, çift TBV işlemi ile elde edilen MNC'ler toplanır ve işlenir.

Ardışık iki gün (bir seri), 1 ila 2 haftada bir

Tüm fotoaktif lökositler reinfüze edilir: albumin, SF

EKP'de her seri, akut GVHH'da yanıt alınana kadar (genellikle 4 hafta içinde) haftalık uygulanır, sonra azaltılarak kesilir. Kronik GVHH'da ECP tedavisi seriler halinde yanıt alınana kadar (ya da toplam 8-12 hafta süresince) haftalık uygulanır ve maksimum yanıt alınınca sıklığı azaltılarak kesilir.